فصل نهم کتاب «جوانی دیجیتال، نقش رسانه‌ها در توسعه»- سوبراهمانیام و اسماعیل- ترجمه‌ی میلاد میرمحمدصادقی

فصل 9

کِی شورَش را درمی‌آوریم؟ مصرف مفرط اینترنت و رفتار اعتیادآور

مترجم: میلاد میرمحمدصادقی

در عصری که جوانانش در گرداب تکنولوژی زندگی می‌کنند، موضوع استفاده‌ی مفرط و وابستگی به این ابزارهای جدید، یکی از چیزهایی است که باید به آن‌ها توجه ویژه داشته باشیم. مورد «جیمی»، دانشجوی 16 ساله‌ی بریتانیایی، را که گریفیتس با او مصاحبه‌هایی آنلاین و رودررو داشته است، در نظر بگیرید (گریفیتس، 2000 الف). پدر و مادر جیمی جدا شده بودند و او، تنها فرزندشان، با مادرش زندگی می‌کرد. طبق گفته‌های گریفیتس، جیمی حدود 70 ساعت در هفته وقتش را پشت کامپیوتر می‌گذراند، که شامل دو دوره‌ی 12 ساعته در پایان هفته‌ها نیز می‌شد. جیمی خودش را «دیوانه‌ی داستان‌های علمی‌تخیلی» معرفی می‌کرد و می‌گفت ساعت‌ها وقتش را در یوزنت به گفت‌وگو درباره‌ی برنامه‌ی تلویزیونی «سفر ستاره‌ای[1]» می‌گذراند. جیمیِ شیفته‌ی اینترنت، توضیح می‌داد این کار مهم‌ترین فعالیت زندگی‌اش است و حتا وقتی آفلاین است، به آن فکر می‌کند. او گزارش داد اینترنت بر حال‌وهوایش اثر مستقیم دارد، هم سر شوقش می‌آورد و هم دمقش می‌کند و توضیح می‌داد وقتی نمی‌تواند آنلاین باشد، گوشه‌گیر می‌شود. او به‌سختی زمانی را که آنلاین می‌گذارند، کنترل می‌کرد و تمام تلاش‌هایش برای کم‌کردن فعالیت‌های اینترنتی‌اش، عبث بود؛ جوری که فهمید «اغوای فضای سایبری، قوی‌تر از آن است که بتوان در برابرش ایستاد» (ص. 213). او همچنین نمی‌توانست زمانی را که آفلاین در مقابل کامپیوترش می‌گذراند، محدود کند (در سال 2000 او از مادم کانکشن غیردایمی استفاده می‌کرد)، و ظرف دو سال، یازده بار کامپیوترش را ارتقا داد. او طرز استفاده از کامپیوترش را این‌طور شرح می‌داد: «به‌معنای واقعی کلمه "لاگ‌آن" می‌شوم و آن‌قدر لاگ‌آن می‌مانم تا یک‌نفر به زور، مرا از پریز بیرون بکشد... من نمی‌توانم بدون اینترنت، کار یا زندگی کنم ــ زندگی اجتماعی و روانی من یک‌راست به اینترنت وصلند» (ص. 231).